Verslag Stichting Sarangkot bezoek Nepal januari 2019

Algemeen
De economie draait in Nepal op volle toeren. Sinds twee jaar is er elk moment van de dag stroom en de brandstofvoorziening (benzine, diesel en gas) wordt niet meer onderbroken. Dit allemaal sinds de nieuwe voorzitter van het landelijk energie committee is aangetreden. Ook de onderbroken waterkrachtcentraleprojecten zijn opgepakt en draaien.
Dit leidt ertoe dat er veel nieuwe huizen worden gebouwd, particuliere auto’s worden gekocht en dat je meer graafmachines ziet en andere vormen van mechanische landbewerking. Ook consumeren Nepalezen meer en nemen vakantie (toerisme in eigen land, maar ook daarbuiten.). Het lijkt erop dat de afgelopen jaren velen van de economische groei hebben kunnen profiteren.

Shree Saraswati school (Sarangkot, Nepal)
De Shree Saraswati school draait na zijn herstart in april 2017 weer volop. Ze hebben op dit moment twee klassen en per april, het nieuwe Nepalese schooljaar, komt er een derde bij.
Op dit moment heeft de school twee leraren die deels door stichting Quality of Life Nepal en deels door gemeenschapsgelden worden betaald. Tevens is er nu ook een leraar aangesteld die van overheidswege wordt betaald. Teven is nu ook het schoolmanagement committee formeel door de overheid vastgesteld. Zowel het eerste jaar als het tweede jaar heeft Stichting Sarangkot bijgedragen aan schoolmateriaal en schooluniforms (zie foto).

 De uitgaven van de school van de afgelopen twee jaar

De school maakt een opgeruimde en gedisciplineerde indruk. Het aantal leerlingen is op dit moment rond de twintig en verdeeld over twee klassen. Verwachting is dat er volgend schooljaar (april 2019) opnieuw tien bijkomen..

De leraren

Het ochtendritueel

Het bijenproject (Sarangkot, Nepal)
Het bijenproject van de vrouwen NGO in Sarangkot liep al enkele jaren, maar helaas zonder resultaat. Afgelopen jaar is het toch gelukt. Er zijn bij de diverse deelnemende families, twaalf in totaal, al twee of drie honingoogsten gedaan. Eén tot drie liter per oogst. De honing smaakt goed en het was zelf zoveel dat ik een vijftal potjes mee naar Nederland kon nemen.

De bedoeling is het aantal kasten per gezin uit te breiden, zodat er ook een deel binnen en buiten Sarangkot (toeristen?) verkocht kan worden. Met de voorzitter van de vrouwen-NGO is afgesproken dat ze met een (financiële) rapportage komt en een voorstel hoe het bijenproject voort te zetten.

Watertanks Pumdi Bumdi, Kaski Nepal
In Kamugandhe wordt aan het vierde waterproject van Pumdi Bumdi gewerkt. Helaas is dit project vertraagd. Belangrijkste oorzaak is dat in de moesson het gat, dat gegraven is om de watertank te plaatsen, ingestort is. Daarnaast moest na de moesson de projectleider Sobit (zie foto) eerst meewerken aan een ander lokaal project: een brug over de rivier, zodat ook auto’s en trucks toegang krijgen tot het dorp.

Nu is de tank deels afgerond (zie foto’s). De tank wordt nog verder afgewerkt, het gat gedicht, een kleine tank wordt bij de bron (zie foto) gemaakt en de pijp van de bron naar de tank wordt vernieuwd. Tot slot worden er pijpen aangebracht naar de diverse huizen die water van deze bron afnemen. Verwachte afronding, één maand. Op bovenstaande foto twee gebruikers van het water. De dame op de foto is daarnaast nog een actief lid van het watercommittee.

Van het project Simultanda, de watertank in de slumparea, is twee jaar geleden de elektropomp om het water omhoog te pompen, vernieuwd. Het werkt en het ziet er goed uit. In de buurt van deze slumparea wordt nu grond verkocht en huizen gebouwd. Van belang is dat door het watercommittee met deze nieuwe bewoners afspraken gemaakt worden over het gebruik van de bron en de pomp. Rapport is opgemaakt.
De eerste twee waterprojecten in Pumdi Bumdi vertonen geen bijzonderheden en werken naar behoren.

Het grote waterproject (Damphus – Naudanda – Kaskikot – Sarangkot) Kaski, Nepal
Sinds een aantal jaren is Stichting Sarangkot verbonden aan een overheids waterproject. Dit is een project dat al meer dan twintig jaar loopt en het heeft als doel water te brengen naar Naudanda, Kaskikot ern Sarangkot van het 35 km verder gelegen Damphus, waar veel water aanwezig is omdat het dichter bij de gletsjers ligt het Annapurnagebergte. In dit project werken wij samen met Stichting Groot Waterproject Nepal uit Nijmegen en de NGO Nepal Trust.

Omdat de berichten uit Nepal onduidelijk waren of het project afgerond zou zijn, leek een onderzoek ter plaatse wenselijk. Voor het onderzoek heb ik diverse watergebruikers in Sarangkot gesproken en de oud-voorzitter van het lokale waterprojectcommittee, Posteraz Chapai. Hij is nog steeds nauw betrokken bij het project. Tot slot ben ik zelf met de taxi de hele weg van Sarangkot naar Naudanda afgereden om met eigen ogen het project van dichtbij te zien.

Van de gebruikers in Sarangkot heb ik te horen gekregen dat zij wel water uit Damphus krijgen, maar dat dat nog steeds via de oude leidingen komt. Dit betekent dat er, in het droge seizoen, soms wel en soms geen water is. Gebruikers uit Sarangkot zijn dus gedwongen om een hoeveelheid water voor een paar dagen in voorraad te houden. Deze situatie is niet anders dan 10 of 15 jaar geleden.

Vanuit de taxi is duidelijk te zien aan de hoeveelheid leidingen langs de weg dat in Kaskikot en Naudanda het project wel succesvol is.

Posteraz geeft aan dat het project wat vertraging en tegenslag heeft opgelopen door de aanleg van de asfaltweg Sarangkot- Naudanda en problemen bij de bron in Damphus.
Het goede nieuws is dat het waterproject een kantoor in Pokhara geopend heeft en dat de overheid voor het nieuwe fiscale jaar een groot geldbedrag aan dit project heeft toegekend.

Posteraz is optimistisch over de afronding van het project en dat daarmee ook Sarangkot, het laatste dorp in rij, kan profiteren van het water uit Damphus.

Leprawoongemeenschap Lipikot (Kathmandu, Nepal)
Sinds de aardbeving in 2015 wonen de mensen van de lepragemeenschap Lipikot erbarmelijk. Het lijkt erop dat woningen (zie eerste foto) die zij na de aardbeving in 2015 betrokken, een permanent karakter hebben gekregen. De belofte van de NGO Shanti Shiva Griha, die zorgt voor de gezondheid en levensonderhoud van deze mensen, om met een plan te komen om deze gemeenschap ergens anders te huisvesten, is tot nu toe niet ingelost. Het lijkt erop dat dit voorlopig niet van de grond komt. Immers laat de NGO Shanti Shiva Griha, ondanks onze vele pogingen van de afgelopen jaren om tot een gesprek te komen, niets van zich horen.
Derhalve is de gemeenschap zelf aan de gang gegaan (zie tweede foto) om betere tijdelijke huisvesting te realiseren en hebben ons om hulp gevraagd. 

Op basis van een bezoek aan Lipikot en een tweetal vergaderingen die daarop volgen is een plan uitgewerkt door de NGO NLAWA. De NGO die de belangen van (voormalig) lepra patiënten, waaronder deze gemeenschap, vertegenwoordigd. Het plan houdt betere tijdelijke huisvesting in voor de 45 gezinnen die hier leven. Er wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van het aanwezige bouwmateriaal: er liggen immers veel bakstenen van de ingestorte huizen als gevolg van de aardbeving. Uiteraard wordt ervoor gezorgd dat, ondanks hun tijdelijk karakter, de huizen aardbevingsproof zijn. Door zoveel mogelijk gebruik te maken van het aanwezige bouwmateriaal en de inzet van de arbeidskracht van de gemeenschap zelf, kunnen de kosten per huis beperkt blijven.

Parabarthanshil Sarangkot Samaj (Sarangkot, Nepal)
Sinds 2005 werken we samen nauw samen met de NGO Parabarthanshil Sarangkot Samaj. O.a. een bibliotheek, diverse waterprojecten, de herbouw van de Shree Saraswatischool en een afvalproject horen tot de resultaten.
De laatste jaren hebben we, gezien de ontwikkelingen van de welvaart in Sarangkot, minder met hen samengewerkt. Ondanks dat hebben we met elkaar vergaderd om de stand van zaken met elkaar te bespreken.
Het is de wens van de leden dat de NGO in stand blijft. Heden ten dage is het moeilijker een NGO te beginnen. Onze NGO heeft ook als taak ervoor te zorgen dat de projecten die gerealiseerd zijn ook in stand blijven. Het gebrek aan activiteiten wordt niet als een gemis ervaren; de leden hebben het immers allemaal druk genoeg met hun eigen werkzaamheden. 

De door de NGO gebouwde watertanks zijn nog allemaal in stand en er wordt goed gebruik van gemaakt, behalve die in Khore Khola. Het vergt nader onderzoek naar het hoe en waarom. Het watertappunt van de watertank Enar (zie foto) heeft schade opgelopen door een botsing met landbouwwerktuig. Er zal een voorstel komen om dit tappunt te herstellen. Uiteraard zal degene die de schade veroorzaakt heeft ook om een bijdrage worden gevraagd.

De in 2001 gebouwde Shiva tempel heeft helaas het onderspit moeten delven voor de bouw van de grote Shiva tempel op de top van Sarangkot. Met bewoners en met Parabarthanshil is vooraf door het Shiva Temple Committee hierover gesproken, maar het heeft niet mogen baten, de tempel is afgebroken.

Sinds de bibliothecaris niet meer werkzaam is in de bibliotheek, wordt de bibliotheek niet als zodanig meer gebruikt. Hij wordt nog wel als gemeenschapsgebouw voor sociaal culturele activiteiten ingezet. Tevens maken de plaatselijke jeugdclubs gebruik van. Het gebouw mag ook wel weer eens een opknapbeurt krijgen. Ook het vuilnishuisje, dat sinds de vuilnisophaaldienst niet meer in gebruik is, wordt door de gemeenschap gebruikt om gemeenschappelijke zaken in op te bergen of als tijdelijke slaap- en woonplek.